Απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1984) και διδάκτωρ του ίδιου Πανεπιστημίου (1993).Εργάστηκε στο Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών (1990-1994) ασχολούμενος με τη μελέτη και την αρχειοθέτηση των εγγράφων της περιόδου 1830-1944. Με υποτροφία του Βουλγαρικού Κράτους, παρακολούθησε στη Σόφια μαθήματα βουλγαρικής ιστορίας, γλώσσας και πολιτισμού και εργάστηκε ερευνητικά στα βουλγαρικά αρχεία.Έχει συγγράψει τέσσερις μονογραφίες: «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο αλύτρωτος Ελληνισμός της Μακεδονίας, Θράκης και Ηπείρου. Μετά το Συνέδριο του Βερολίνου (1878)», «Η βουλγαρική προπαγάνδα στη γερμανοκρατούμενη Μακεδονία. Βουλγαρική Λέσχη Θεσσαλονίκης», «Η αντιπαράθεση Ιωακείμ Γ΄ - Χαρ. Τρικούπη. Από την ανέκδοτη αλληλογραφία του Οικουμενικού Πατριάρχη (1878 - 1884)», «Η πολιτική του Θ. Δηλιγιάννη και η εφημερίδα Πρωία (1879 - 1905)», υπό έκδοση. Έχει συμμετάσχει με πρωτότυπες επιστημονικές ανακοινώσεις σε ιστορικά συνέδρια και σε ημερίδες. Επίσης έχει δημοσιεύσει ιστορικά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Αντικείμενο των μελετών του είναι θέματα της πολιτικής, διπλωματικής, εκπαιδευτικής και πολιτιστικής ιστορίας του νέου Ελληνισμού (19ος - 20ος). Συνεργάτης του Πανεπιστημίου Αθηνών (2002) στην εκπόνηση προγράμματος (e-learning), με θέμα «Ελληνισμός και Δύση, από την αρχαιότητα ως σήμερα». Καθηγητής της Ιστορίας στη Σχολή Ικάρων από το 1998 έως το 2004. Από το 2005 διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Είναι μέλος της «Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Ν.Α. Ευρώπης» και της «Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας».
